The final *waggel, waggel* countdown

Geef toe, wat een helse rit hebben we er *bijna* opzitten!

Toen we vorig jaar enkele dagen voor kerst het nieuws kregen dat de terugplaatsing van begin december ons een mogelijk ijsprinsje of ijsprinsesje zou opleveren; waren we zo in de wolken dat we er niet bij stilstonden 'dat het nu eindelijk gelukt was',
hoe emotioneel ik nu nog ben als ik de talrijke pogingen inseminatie, IVF en ICSI nalees op de vorige blog en de eerste kennismaking met onzen 'bryan' tijdens de eerste echo in Jette, de goosebumps staan op mijn armen :)
Het besef dat we mama en papa gaan worden is iets dat je niet kan vatten en nog minder beschrijven, het gevoel dat door je heen gaat, dat immens geluk, ohhh wat kijk ik er toch naar uit om ons ventje in mijn armen te houden.

Wat is 9 maand toch gevlogen; uiteraard (Veerle zou Veerle niet zijn) met de nodige ups & downs natuurlijk.
Periodes van misselijkheid, mottigheid, sinusontsteking, hoofdpijn, rugpijn, menstruatiepijn; het is zo vergeten als je weet wat je ervoor in de plaats gaat krijgen.

Ik ben ook wel wat geduldiger geworden (denk ik), heb er mij bij neergelegd dat ons ventje zal komen wanneer hij er zin in heeft; maar heimelijk hoop ik toch nog op een leeuwke (gelijk de mama), dus; graag morgen, dit weekend of ten laatste maandag in gang schieten aub.

Ben eens benieuwd wat het bevallingsverhaal gaat zijn; of we uberhaupt over onze due date gaan (neeeeeeeeeeeehhhjeeeee), de pronostieken van 15/8 zijn vervallen ondertussen, dus misschien dan toch in het weekend van 21/8? Of 28/8??? (dan ben ik al 5 dagen overtijd) Het enige wat ik hoop is dat ik nog in augustus beval (pleazzzee?), echt niet op 1/9...
Worst case scenario: inleiding op 3/9 (10 dagen na datum), maar dat kan ik mij echt niet voorstellen; kan amper ademhalen & al dat vruchtwater dat ik meedraag.

Na nu al 4 rusteloze nachten zou ik het leuk vinden om eens langer dan 2 à 3 uurkes te slapen, onzen actieven boy komt s'nachts tot leven, tot een beetje ongenoegen van de mama; die haren draai niet meer vind & wakker ligt, wel een goede oefening al zeg ik het zelf naar het thuiskomen toe :)



*waggel* *waggel* & heeeel wat vruchtwater


Wat gaat dat geven als mijn vliezen breken met al dat vruchtwater?
hihi, wel in elk geval geen druppeltjes, maar eerder een waterval(letje), volgens de gyn heb ik zoveel water dat ik ophou dat dit wel eens een klein overstromingske zou kunnen veroorzaken. Maar look @ the bright side: veel vruchtwater = veel gewicht in één keer kwijt; mag ook wel; ben 21kg bijgekomen!



om af te sluiten wens ik mezelf dit toe: laat volgend blogverhaal er één zijn over de bevalling zelf; niet meer over 'het wachten op'.

We houden jullie op de hoogte!!!

Veerle, Jelle & ...