Goede voornemens voor 2011

Mijn goede voornemens voor 2011 starten al in 2010, hoe sneller dat je aan iets begint hoe beter :)
Bon, mijn goed voornemen is dus dat ik de blog geen 3 maand meer ga laten liggen en dat ik op tijd en stond enkele 'evoluties' zal posten van Landerman.

Even terug in de tijd met enkele momenten:
10/10/10: party-time, Lander's doop, om kort en bondig te zijn, een superleuke dag met al onze familie & vrienden die niet snel vergeten zal worden!


09/11/2010: Eerste maal bij de onthaalmoekes Christine & Marie-Louise (oma wis)
t'was eerder de mama die de meeste problemen had om Lander achter te laten; maar al bij al geniet hij enorm van de aandacht die hij krijgt van zijn 2 onthaalmoekes. Mama is ook gestart op haar nieuwe job. Wanneer ik Lander s'avonds om de week ga oppikken bij de onthaalmoekes hoor ik alleen maar superlatieven uit de mond van Christine & M-L. deze dames weten hoe ze hem moeten aanpakken, hij is lief, schattig én lacht zoooo mooi, al wat een mama maar wensen kan natuurlijk. Op enkele puntjes na in het begin (vrij koude kamer waar hij in sliep) komt alles nu op zijn pootjes terecht. Hij heeft ondertussen al 2 vriendinnetjes gemaakt, Yara en Annabelle, 2 poppemiekes pur sang. Dat beloofd als onze blonde god zijn tandjes binnenkort zal krijgen :)

27/11/2010: eerste keer fruitpap, humor natuurlijk, meer naast de mond dan in de mond. Dan maar een flesje melk hé mama,
maar de aanhouder wint, ondertussen eet Lander zonder problemen (op de meeste dagen) zijn fruitpap volledig op!
Flinke man!



Ondertussen hebben we al goed door dat Lander niet op dezelfde manier weent voor honger, slaap, aandacht, kaka enz.
sinds deze ochtend zit daar een echt weenmoment bij: onze man heeft zoveel last van zijn keeltje door die monster-slijmpjes.
Al 4 weken non-stop zit hij met een dikke valling; reeds 2x bij de dokter geweest en de laatste 10 dagen zelf antibiotica gekregen, niet doet iets uit, met tegenzin hangt hij s'ochtends en s'avonds aan de airosol, en telkens breekt mijn moederhartje als hij het aan het uitschreeuwen is van de pijn.

Hamstertje
Lander begint meer en meer de allures te krijgen van een klein hamstertje,
daarmee doel ik natuurlijk op zijn schattige, knijpgrage kaakjes (oh, wat gaat hij mij haten als hij dit ooit leest).
14/12/2010 moesten we op 'controle' gaan in het UZ brussel op de dienst Genetica, om te testen of alles goed gaat en er geen afwijkingen zijn; er was een japans journalistje aanwezig die vroeg of ze foto's mocht maken van het gesprek en misschien wordt dit gepubliceerd in de japanese gazet (hihi, lander bekend tot in het verre oosten) :)
soit, hij werd daar nog eens gewogen en gemeten & zowel papa Jelle als mama Vee vielen ver van hun stoel: bijna 7 kilo (ventje was op 14/12; 15 weken)!!! Dat zijn dus die extra kilo's die we altijd extra meezeulen :)



Lekkere handjes
ontelbare keren haal ik dat vuistje uit zijn mond, tot grote ergernis van Lander die denkt dat we een spelletje aan het spelen zijn. Zijn vingertjes zijn leuk om op te knabbelen en te sabbelen, dus doet hij dat dan uiteindelijk ook met zijn volledige vuist...
andere leuke motorische activiteiten van de maand; zijn nekspieren trainen, alles heeft hij gezien en gehoord ons nieuwschierig aagje :) Leuk te zien natuurlijk als je van de trap komt die glimlach al op je wacht dat hij het gehoord heeft dat je onderweg bent.

prettige kerst iedereen x

One year ago...

Vandaag exact 1 jaar geleden hebben ze ons vruchtje weggenomen na 10 weken zwangerschap; toch vandaag wel even een moment om bij stil te staan. Des te meer omdat een bevriend koppel van ons deze week ook hun vruchtje is kwijtgeraakt en de nare herinneringen weer bovenkwamen.
Laat ons zeggen dat ik 1 jaar geleden ABSOLUUT niet had kunnen dromen dat er vandaag exact 1 jaar laten een klein ventje in onze armen zou liggen en daar ben ik elke dag meer en meer dankbaar voor.

Landertje doet het goed; morgen 6 weken al... het gaat hééél snel; vééél te snel; ik moet al body'kes op kant leggen en die eerste kleedjes, daar is hij ook al aan het uitgroeien. Op niveau van pampers zit ik al aan nummer 3 (4kg - 7kg) want ons manneke weegt droog gewogen deze middag door K&G 4kg 720gram.

Hij begint enorm alert te zijn, hij is zot van witte plafonds en kan in idool meedoen als het is om een geitje na te doen :)
Misschien een idee om de 'kinderacademie' weer op het VTM-scherm te krijgen? :)
T'is een schatje, pap - in de broek doen - slapen - tutteren - ne keer overgeven - ronken,... zijn Landers favo bezigheden. Voor vertier zorgt de mama, beetje zingen (k'zag 2 beren, behoort tot het dagdagelijkse oeuvre) en de papa zorgt ervoor dat Lander s'avonds eens op zijn buiktje ligt om de nekspiertjes te trainen.
Vorige week heeft hij ook zijn gehoortest gehad, op 50sec was het klusje al geklaard en hij heeft geen kik gegeven, mama trots natuurlijk!

Ondertussen zijn we zijn waterfeest aan het voorbereiden; volgende week zondag is het al zover; 10/10/10,
in de ochtend een bescheiden intieme doop bij ons thuis, later in de namiddag zijn borrel in Opwijk.
De reden waarom we een bescheiden, intieme doop bij ons thuis doen is in eerste instantie omdat we niet zo'n kerkgangers zijn (muv huwelijk, doop, begrafenis) en ik een kille kerk niet echt uitnodigend vind... Daarom beslist een tijdje geleden om zeer intiem thuis met Rent A Priest zijn waterfeest te starten. Voor diegenen die zouden twijfelen; het is 'voor echt' Lander wordt gedoopt, gezalfd en opgenomen in het kerkregister zodoende hij zeker zijn communie mag doen later (of lentefeest), wij willen hem later vrij de keuze hierin laten.

korte update nog uit sinussen-land: deze week EINDELIJK mijn scan gehad in het ziekenhuis mbt mijn sinussen, wat bleek, ik heb helemaal geen chronische sinusitus, ik heb een hormonale overstimulatie van mijn sinussen...
in lekentermen uitgelegd: blijkbaar is het bij de mens 'normaal' dat neusgat links ten opzichte van neusgat rechts om de 2 uur minder goed 'aspireert', door de jarenlange hormonenbehandeling om zwanger te worden heb ik dus een overstimulatie 'opgelopen', met als gevolg neus toe... als behandeling heb ik 9 dagen cortizonen gekregen, na dag 1 moet ik eigenlijk al concluderen dat het niet veel uit doet, misschien dan toch kleine ingreep; maar dat weten we pas rond 12 oktober.

Verder heb ik het nieuws gekregen van de CM dat ik terug moet gaan werken op vrijdag 5 november...
moest ik nu uberhaupt al iets van nieuws hebben van mijn huidige (ex??)-werkgever; tzou al veel zijn, bon, wie mij kent, kent de situatie; dus toekomst-wise zijn er nog hééééél wat vraagtekens, geduld is een schone zaak, maar trop is ook teveel hé, ik zou graag verder kijken binnen een paar maanden want hoe dat je het ook draait of keert, er is hier een klein ventje bijgekomen en hij mag niet het slachtoffer worden van wanbeleid binnen een bepaalde firma. We'll see...

Veerle x

It's Lander time!!!

Ons klein ventje is al bijna 20 dagen! Wat gaat de tijd toch supersnel!
Een dik jaar geleden zei er iemand tegen me dat ik mij voor 12uur s'middags niet zou kunnen wassen en aankleden, toen had ik eens goed gelachen daarmee, dat ging mij niet overkomen, maar niets is dus minder waar! T'is alsof ik tijd (en handen) tekort kom. Pappen maken, wassen, broek verversen, troosten, spelen en ons ventje bekijken en wegdromen, that's my way of living today! En ik geniet ervan zenne. Mijn klein wondertje!

Vorige week mochten we al eens naar de kinderafdeling van het OLV, Lander zijn naveltje was afgevallen een week na zijn geboorte en dit was toch beginnen bloeden zeker... olala, dacht al aan liesbreukje... stress en bezorgdheid!
maar t'stond mooi; eosine aanbrengen en geduldig afwachten tot het korstje eraf valt.

Hij heeft ook wat last van zijn linkeroogje; heel wss is zijn traankliertje niet volledig open en dat brengt natuurlijk heel wat prut met zich mee; soms zo erg dat zijn oogje volledig dichtplakt. ocharme.
voorlopig behelpen we ons met fysiologisch water op een wattenstaafje te doen en dan heel voorzichtig met het staafje naar de binnenkant van zijn oogje te wrijven.

Maar Lander blijft een voorbeeldig kindje, enkel wenen voor pap (of als hij te verzadigd is...) én slapen natuurlijk... heeeeel veeeel slapen :)

Morgen mogen we een eerste keer bij Dr. Franckx op bezoek gaan; toch wel met wat vragen;
- waarom 'fladderen' babytjes met hun armen? Kou? Tekort aan suiker???
- slijmpjes... Lander 'ronkt' een beetje (zoals de papa) én 'knort' nogal... reflux???
- oogje...

to be continued dus!

Veerle & Lander

Bevallingsverhaal - What a story!

Eigenlijk begon het in de nacht van zondag op maandag (22/8-23/ van vorige week; had last van lichte weeën, maar was weer enorm kortademig en ventje had me overtuigd om toch maar eens naar de materniteit te gaan.
Daar aangekomen nachtje aan de monitor gehangen en rond 8u30 is mijn gyn me komen opzoeken om uit te maken hoeveel opening ik al had enz...
nog geen wijziging tov de week ervoor; dus 1 cm en baarmoederhals nog niet volledig verweekt... naar huis gestuurd en moest dag nadien (dinsdag 24/terugkomen voor 40 weken onderzoek. La même chose de dag nadien dus; monitor gehangen, nog steeds lichte voorweeen en off course nog steeds 1 cm opening...

Bon, gezien ik nog steeds met die chronische sinusitus zat + kortademigheid stelde ze me voor om vrijdag (27/ terug te komen, weer monitor en nog eens vaginaal onderzoek voor opening; daarop gebaseerd ging ze bekijken of ik de dinsdag nadien (31/ zou ingeleid kunnen worden.

Zo gezegd zo gedaan; woensdag - donderdag & vrijdagvoormiddag ging tergend traag voorbij; had nog steeds last van die voorweeen, maar eindelijk was het vrijdag 14u; eerst weer monitor, nadien op consultatie bij gyn...
teleurstelling... nog STEEDS 1 cm...
Nu had ik haar in het begin van mijn zwangerschap al een paar keer gezegd dat ik last heb bekkenbodemspier en dat ik een tijdje bij de kine geweest was om dit te stimuleren.
Misschien op dat moment moet ze nog eens de klik gemaakt hebben daarnaartoe en ze besliste mij een HCG te laten ondergaan...
ik naar het fotolab; alles ging zo tergend traag voorbij... en foto laten maken.
terug naar gyn (ondertussen was het ver 17u00) en rond 17u30 mocht ik terug binnen bij haar...

Verdict: de scan wees uit dat ik op 3!!! plaatsen te NAUW ben in mijn bekkenbodem om op een normale manier een kind te baren... dat was het negatieve nieuws, het positieve nieuws was; vertelde ze; dat ik om 18u30 een keizersnede mocht ondergaan om ons manneke geboren te laten worden..

Ik zweer het: op dat moment voel je de aarde vanonder je voeten wegschuiven; allerlei rare gevoelens komen naar boven... Eindelijk, maar ook onzekerheid.
Want; stel je voor; had ik geen scan gehad; en dit weekend zware weeen had gekregen; had mijn kind dan niet in gevaar geweest... ik mag er niet aan denken; en ik ga dat ook niet doen.

Dus; om 18u mij klaargemaakt om naar OK te gaan, eerst weer 4 x misprikt (het lijkt maar niet te lukken bij mij om mij deftelijk te prikken) in mijn hand voor baxter en dan tot 3x toe epidurale in mijn rug herstoken... (zie nu mooi blauw op mijn rug) pijnlijke zaak natuurlijk.

Jelle mocht dan komen en gyn en assistent gyn waren al begonnen met snijden. De 2 raarste momenten die ik meemaakte:
1/ de geur van je eigen verbrand vlees...
2/ het breken van mijn vliezen; gezien ik enorm, maar dan ook enorm veel vruchtwater had verwachte ik mij al aan iets; maar in dit geval; ze voorzien bij een keizersnede 2 'bakken' aan de zijkant van de operatietafel; ik voelde letterlijk het warme vocht langs beide kanten uit me stromen en terechtkkomen in die bakken, dat geluid ga ik nooit vergeten; kluts kluts tegen de zijkant van die bakken.
Enkele seconden later hoor ik geween; onze zoon is er!!!!!

Direct naar de kinderarts die de overtollige slijmpjes verwijderd uit neusje en mondje en heel even zie ik mijn zoon, dat mag je dus letterlijk nemen; denk dat ik hem 5 seconden gezien heb (en dan nog zonder bril...)
Lander wordt in Jelle zijn armen gestopt en mag direct door naar de kamer; ik moet wel nog 'opgelapt' worden natuurlijk... dit worden de ergste 45 minuten uit mijn levern... eindeloos veel geduld.... en dan EINDELIJK; omstreeks 20u00 naar mijn kamer, naar onze zoon, ons ijsprinsje.

ik weet niet meer of hij binnengereden werd in zijn bakje of de vv hem gedragen heeft; maar ik weet wel nog vanaf het moment dat ik hem zag was ik verliefd op mijn zoon; zo perfect, zo onaangetast, zo puur!
Dit is het moment waar we al jaren op zaten te wachten, waar ik de laatste 9 maand (en 4 dagen) naar getracht had... onze zoon; nu eindelijk in onze armen. Liefde - Aanhankelijkheid - Nieuw leven - Dromen - Eigenheid - Rijkdom = LANDER, onze wens, onze droom die eindelijk werkelijkheid is geworden.

Lander - 27/08/2010 - 19u02
gewicht: 3.640kg
lengte: 50 cm

The final *waggel, waggel* countdown

Geef toe, wat een helse rit hebben we er *bijna* opzitten!

Toen we vorig jaar enkele dagen voor kerst het nieuws kregen dat de terugplaatsing van begin december ons een mogelijk ijsprinsje of ijsprinsesje zou opleveren; waren we zo in de wolken dat we er niet bij stilstonden 'dat het nu eindelijk gelukt was',
hoe emotioneel ik nu nog ben als ik de talrijke pogingen inseminatie, IVF en ICSI nalees op de vorige blog en de eerste kennismaking met onzen 'bryan' tijdens de eerste echo in Jette, de goosebumps staan op mijn armen :)
Het besef dat we mama en papa gaan worden is iets dat je niet kan vatten en nog minder beschrijven, het gevoel dat door je heen gaat, dat immens geluk, ohhh wat kijk ik er toch naar uit om ons ventje in mijn armen te houden.

Wat is 9 maand toch gevlogen; uiteraard (Veerle zou Veerle niet zijn) met de nodige ups & downs natuurlijk.
Periodes van misselijkheid, mottigheid, sinusontsteking, hoofdpijn, rugpijn, menstruatiepijn; het is zo vergeten als je weet wat je ervoor in de plaats gaat krijgen.

Ik ben ook wel wat geduldiger geworden (denk ik), heb er mij bij neergelegd dat ons ventje zal komen wanneer hij er zin in heeft; maar heimelijk hoop ik toch nog op een leeuwke (gelijk de mama), dus; graag morgen, dit weekend of ten laatste maandag in gang schieten aub.

Ben eens benieuwd wat het bevallingsverhaal gaat zijn; of we uberhaupt over onze due date gaan (neeeeeeeeeeeehhhjeeeee), de pronostieken van 15/8 zijn vervallen ondertussen, dus misschien dan toch in het weekend van 21/8? Of 28/8??? (dan ben ik al 5 dagen overtijd) Het enige wat ik hoop is dat ik nog in augustus beval (pleazzzee?), echt niet op 1/9...
Worst case scenario: inleiding op 3/9 (10 dagen na datum), maar dat kan ik mij echt niet voorstellen; kan amper ademhalen & al dat vruchtwater dat ik meedraag.

Na nu al 4 rusteloze nachten zou ik het leuk vinden om eens langer dan 2 à 3 uurkes te slapen, onzen actieven boy komt s'nachts tot leven, tot een beetje ongenoegen van de mama; die haren draai niet meer vind & wakker ligt, wel een goede oefening al zeg ik het zelf naar het thuiskomen toe :)



*waggel* *waggel* & heeeel wat vruchtwater


Wat gaat dat geven als mijn vliezen breken met al dat vruchtwater?
hihi, wel in elk geval geen druppeltjes, maar eerder een waterval(letje), volgens de gyn heb ik zoveel water dat ik ophou dat dit wel eens een klein overstromingske zou kunnen veroorzaken. Maar look @ the bright side: veel vruchtwater = veel gewicht in één keer kwijt; mag ook wel; ben 21kg bijgekomen!



om af te sluiten wens ik mezelf dit toe: laat volgend blogverhaal er één zijn over de bevalling zelf; niet meer over 'het wachten op'.

We houden jullie op de hoogte!!!

Veerle, Jelle & ...

Een boompje opzetten over walrussen, dikke olifanten & neushoorns

Hoe ik me lichamelijk voel?

Wel, een beeld zegt soms meer dan woorden, dus bij deze:


als een olifant oftewel iets meer realistischer: een oud vrouwke in het lichaam van een 30-jarige;
last van bekkenbodemspier/bekkeninstabiliteit, niet als ik bezig ben, maar als ik na een inspanning uit de zetel kom, moet ik me draaien en keren en doet alles gewoon PIJN. Bon, dan weten we tenminste waar we binnen 30jaar last van gaan hebben. Ocharme dat rugske... kan gewoon soms geen kant meer uit :)

Snurken (das dan voor de walrussen onder ons)
Normaal gezien is bij ons thuis mijn ventje de brombeer s'nachts, maar nu is het de omgekeerde wereld en zorg ik voor de decibels, haha, soms zo hard naar het schijnt dat ie beneden in de zetel gaat liggen.
En ik maar denken dat het te maken heeft met mijn chronische sinusitus, maar blijkbaar is het vrij gewoon om als hoogzwangere te snurken.

the R-r-r-reflux
aka 't zuur hebben....
3e zaagpuntje op rij... mijn god; alsof ik een fles azijn uitdrink elke dag...
mijn maagzuur vloeit terug in mijn slokdarm vanaf het moment dat ik me eens buk of draai. Door een boerke te laten hoop ik dat dat zware gevoel weggaat; maar t'is eigenlijk alleen maar Maalox dat helpt.

Overtijd gaan?

Jaja geduld is een mooie deugd. Maar als je ziet hoelang de gemiddelde zwangere moet wachten op een wondertje en als je dan ook nog ziet dat er zoveel overtijd gaan, oeioei, ik hou mijn hart al vast. Maar zwanger zijn ben je 40 weken en dan is je babytje voorzien van alles erop en deraan; dus troost ik mij met het feit dat eind deze maand toch wel een ijs-prinsje (van ICSI) in mijn armen zal liggen.

Veerle x (minus 17 days)

Nog even geduld...

Nog 25 dagen geduld oefenen... man, ik ben der echt niet voor gemaakt om geduld te hebben.
Vanaf maandag ben ik 'officieel' in bevallingsverlof, maar eigenlijk ben ik 'officieus' al een aantal weken in 'verlof'.

Volgende week drukke week: maandagnamiddag naar het zeetje, ventje heeft dinsdag dagje verlof genomen; laatste keer dat we met ons tweetjes mijn verjaardag zullen vieren & tevens op 3/8 zijn we 37 weken ver; maw dan nog een dikke 20 dagen te gaan...
woensdag op (nu wekelijkse) controle bij vervanggyn: dr. De Hondt in Ternat; ben nekeer benieuwd of ons ventje al plaats gemaakt heeft!

In elk geval; onzen 'bryan' is zeer actief! Geestig om zo mijn buik op en neer, van links naar rechts, van boven naar onder te zien gaan. Soms denk ik dat hij al signalen aan het uitsturen is en dat ook hij ongeduldig wordt (zoals de mama) om het daglicht te zien. maar bon, we lopen hier nog steeds rond met een dikke buik.

Kamertje is quasi AF: gisteren nog om de gordijnen geweest, Jelle gaat deze zaterdag installeren en dan is alles KLAAR!!!!
En het mag gezegd worden; de kinderkamer is dé knapste kamer van hééél het huis, zalig om zo elke dag mijn hoofd eens binnen te steken en met de swiffer eens langs zijn bedje/kastje/commode te gaan. en telkens vind ik wel iets dat ik op een andere plaats leg. Ons prinsje zal niets tekort komen in elk geval!

Verder ben ik blij dat de ergste hitte voorbij is; mijn voeten, benen, billen stonden op springen van het vocht, dat ik helaas - pindakaas - nu toch wel nog enkele weken zal meedragen tot na de bevalling.
20 kg is er al bij.... ik troost me met het feit dat er dus veel vocht zit; maar al die cornettos en bokes met 'boerinnekeschoco' hebben er ook niet veel goed aan gedaan. Mama & Papa gaan op dieet na de bevalling!



Volgende week meer!

Veerle x

aftellen naar ... de volgende hik :)

35 weken, dat wil zeggen:
245 dagen zwanger, lengte baby Huysmans ongeveer 43,5 cm, met een mooi gewichtje van ongeveer 2500 gram.
Baby Huysmans is in principe helemaal af, het enige wat nog volop in ontwikkeling is (en wat van de mama in spé -volgens mij- 'gestolen' wordt) zijn zijn hersentjes. Ik vergeet dingen, moet alles opschrijven, t'is alsof mijn 'brein' naar beneden is gezakt :).

Kleintje heeft heeeeel veeeel de hik, en omdat hij geen plaats meer heeft (wat wil je met zo'n warmte) voel ik dit natuurlijk heel duidelijk. Hij is volgens ons wel al een beetje ingedaald (buik zit zeer laag), maar hij zit nog stevig op zijn plaats. (conclusie van de gyn deze namiddag). Verder zit er al een nachtroutine in bij de mama (mijn blaas zit toch wel aardig in de knel), met als gevolg dat ik om de 3u moet gaan plassen... :(
We hebben aan iedereen die op vakantie is trouwens beloofd om zeker te wachten tot begin augustus!
Voor de rest heeft hij al karaktertrekken van de papa, s'ochtends tem zeker een stuk in de namiddag voel je hem niet, pas in de valavond/avond & s'nachts (vooral) zijn het stomp/trek/duwconcertjes. Grappig, want hij reageert soms enkel en alleen op Jelle zijn stem. Zou hij mijn gekweel dan al beu zijn :).



In elk geval, nog 35 daagjes geduld! (als ie niet beslist om nog wat langer te wachten), ons mama zegt dat hij rond 15 augustus de wereld gaat zien voor de eerste keer, de papa in spé zegt dat hij pas eind augustus zal komen... So place your bets please... Gezien er over het geslacht al niet meer moet 'gebed' worden :)

Iedereen begint stillekes aan ook naar de naam te raden... met als gevolg soms grappige combinaties... tja, effe geduld nog!
ik ga eerst mijn koffertje maken voor het ziekenhuis, wat trouwens vandaag opviel is dat het super kalm was op de materniteit in Asse, is dit een voorteken? rap even opzoeken wanneer het de volgende volle maan is (nvdr. 26 juli en toch wel niet zeker op mijn 'vermoedelijke' bevallingsdatum 24 augustus) Allez bon. Gelukkig ben ik niet bijgelovig in die zaken. :)

we hebben ons wel een zwembadje aangeschaft & Jelle heeft dit mooi gevuld met lekker, zalig, koel water; kwestie dat ik met temperaturen als die van vandaag toch wel verkoeling kan zoeken, want een airco, is zoals jullie weten, niet aan mij besteed. (sinussen hé)













Vandaag ook om de foto's geweest bij de fotograaf die zwangere vrouwen zocht voor zijn portfolio; resultaat is echt mooi; leuk aandenken aan de zwangerschap.

En dan nu, aftellen nietwaar. Vanaf 4/8 moet ik elke week op controle gaan; ben eens benieuwd wanneer ons wondertje gaat komen; maar nu nog met volle teugen GENIETEN van elke beweging, schop of hik, want ik ga dat zeker missen eens hij er gaat zijn.

Tot binnenkort!

x

puffen bij dit weer :)

Even een korte update op 32 weken en 1 dagje ... maw nog zo'n 55 dagen te gaan! Het is aan het korten en komt verschrikkelijk dichtbij :)

Hoeveel weegt ie nu?
Deze ochtend op bezoek geweest bij Dr. Gabriels en na enkele metingen van oa hoofd, armpje, buik enz een schatting gekregen dat ons manneke op dit moment zo'n dikke 2 kg weegt & vermoedelijk bij de geboorte 3,5 à 3,8 kg gaat wegen.
Stevig bazeke, maar niet extreem anders als bij de gemiddelde baby die geboren wordt.

Ondertussen al 2 x naar kine geweest om prenatale oefeningen te doen (oa puffen & persoefening), wedden dat ik dit allemaal vergeten ben tegen mid augustus? Gelukkig zijn er goede vroedvrouwen in Asse :)

kamertje: Check!
laminaat is gelegd, kast, bed en commode zitten in mekaar dankzij de papa in spé :)
kleertjes liggen klaar, morgen nog om baby Huysmans zijn verlichting voor in zijn kamer en de gordijnen zijn ook besteld (wel nog 5 weken wachten, dat zal nipt worden)



doopsuiker: Check!
ons 'mysterieus' concept is klaar, nu alle dingen (hihi) nog vullen met ... & klaarzetten voor de grote dag

geboortekaartje: Check!
laatste details nog aangepast & hopelijk (tzal moeten lukken) beval ik niet in de week van 21 jul (stel je voor, 1 maand te vroeg), want dan is mijn drukker in congé!
Moeten wel nog effe de WIFI capaciteit checken in ziekenhuis Asse.



Buik groeit mooi mee, moet wel steeds meer en meer naar toilet, stampconcertjes in de buik tegen mijn blaas zijn niet ongekend bij hem...
baby Huysmans ligt al in de juiste richting met hoofdje naar beneden, tzou moeten lukken dat ie hem nog keert zeker, den acrobaat? :)

En dan, tja, dat weer... ze hadden het voorspeld; het ging een warme zomer worden...
Alles lijkt op te zwellen met dit weer, de douche is mijn beste vriend op dit moment en heb nu ook 'Thermal Spring Water' ontdekt van La Roche... gohhhh, zalig om je daarmee te 'benevellen'. :) Moet gegarandeerd mee in de tas bij bevalling!!! is een must!

Heb vorige week een rebound effect gehad op mijn medicatie die ik al 7 maand lang nam voor mijn chronische sinusitus...
met als gevolg dat neusje weer volledig toezit, gelukkig kan ik wat recupereren, want met zo'n weer en zo'n hitte onder een plat dak slapen s'nachts is geen lachertje, dus heeft dokter me thuisgezet.

Van thuis te zitten gesproken, de papieren zijn ingevuld door de gyn dat ik officieel van 12/7 in bevallingsrust ga, dus 6 weken prenatale voorbevallingsrust. Rustig aandoen, zeker met dit weer, want de harde buiken zijn in de aanbieding geweest de laatste maand... No stress, just comfort en zen (hopelijk).

3D/4D echo - fingers crossed voor de 3e poging!

Jaja, 3e keer goede keer zeggen ze hé,
wel op bijna 31 weken hebben we een 3D glimp opgevangen van onze toekomstig zoontje :)
We hadden niet teveel verwachtingen, moest het weer mislukken, maar deze keer was het prijs;
mooie beelden van de zijkanten, minder in profiel, dat lukte dan weer niet, maar toch duidelijk enkele mooie foto's.



En ja zenne, hij heeft toch wel een 'Huysmans-smoeltje' :) met een klein wipneusje afgewerkt met het kinnetje van de mama.
Maar bon, final judgement is voor binnen 9 weken, dan kunnen de vergrootglazen bovengehaald worden om elke vergelijking door te voeren :)



Acrobaatje?
Ik stel met wel vragen bij hoe hij ligt... Als je goed kijkt dan zie je zijn beentjes en voetjes ter hoogte van zijn hoofdje...
dat kan toch niet comfortabel zijn? Niet echt een foetus-houding, eerder 'geplooid'.



En dan nu... countdown...
Stillekesaan komt kamertje in orde, komende vrijdag wordt de laminaat gelegd en kunnen we eindelijk de meubeltjes in zijn kamer zetten. Weeral stapje dichter bij bevalling! De drukjes voor kaartje en suikerbonen zijn ook goedgekeurd, dus daar kunnen we ook verder aan werken. Toch wel spannend allemaal :)

Er is nog een kort 4D filmpje van onze spruit, die link zetten we asap online.

Tot binnenkort!

Veerle x

nog wat geduld...

29 weken! nieuwe mijlpaal, stampconcertjes, baby Huysmans die zit te woelen en te draaien s'nachts & overdag.
Nu niet te lang meer wachten met de kamer, kleurtje hangt aan de muren, isolatielaag ligt op de grond, nu nog de laminaat en de meubeltjes mogen in de kinderkamer. Op dit moment is het nog wat kamperen in onze slaapkamer; maar de papa heeft gezegd dat hij dit tegen mid juni in orde zal brengen. :)

Vorige week nog eens op controle geweest bij gyn; wel geen echo gekregen :( jammer natuurlijk, maar ik kon me troosten dat we 19 juni onze 2e poging tot pret-echo hebben in Westerlo.
Ik was een beetje bang voor de resultaten van de suikertest, (vooral dan voor het suikergehalte), maar deze bleek tiptop in orde te zijn; nagenoeg wel schildklierproblemen, zou dit de reden zijn dat ik zo moe ben de laatste maanden?
Een pilletje meer of minder s'morgens gaat het nu niet maken, alles voor de gezondheid & little baby Huysmans.
Voor de rest, alles potvast (hééél goed), bloeddruk ok, juist mijn gewicht begint de pan uit te swingen... the 'big' 8 stond daar te gloeien op de weegschaal... and the best is yet to come.. aiai..

We hebben drukproefjes laten maken van ons geboortekaartje en zijn er beide zeeeeer enthousiast over. Ben alvast benieuwd naar jullie meningen! Laat vooral weten hé! :)
Doopsuiker-concept heeft ook al vorm gekregen, kunnen niet wachten tot we alles kunnen vullen. :)

Bij goed nieuws hoort meestal ook wat slecht nieuws, donderdag 3 juni heb ik mijn ontslag gekregen bij de Vlaamse Ondernemer; wegens economische redenen... is natuurlijk niet zo evident om als zwangere dat te horen te krijgen; maar bon, komende week zal er een 'regeling' getroffen worden, en wie weet heb ik binnen een 2-tal weken al overschot van tijd om te wassen, strijken, enz... voor onzen Bryan :)

De weken worden ook wat drukker; de komende week hebben we een afspraak in het OLV Asse voor de avondsessie 'Pas bevallen', de week nadien nog een sessie 'bevalt het u?', kijk er al naar uit om de kraamafdeling te bezoeken, het verloop van de arbeid en bevalling, ... Bij een eerste is dit allemaal zo nieuw en zo pril en toch wel wat onwenning.

We'll keep u posted!

Veerle, Jelle & 'petit' Bryan (iets meer dan 1 kg, +/- 35 cm) :)

Sterk karakterken, dat manneke van ons :)

Nog eens tijd voor een update in dikke buik land.
Gisteren de kaap van 24 weken gehaald en op maandelijkse controle geweest bij Dr. Gabriels,
deze keer in het OLV zelf van Asse, kwestie van al even te wennen aan de habitat binnen 3 maand.

Alles zit nog goed vast (wat een geluk), wel wat last van de traditionele zw.kwaaltjes (chronische sinusitus, bloedneus, zure oprispingen enz.),
maar al bij al een mooie evaluatie voor de kleine 'Bryan'.
De kilo's (jaja) vliegen er ook bij, zie foto van dikke buik op communiefeest van Laurens vorig weekend. (1 mei 2010), niet altijd even elegant, maar soit, duidelijk zwanger. :)

Echo gekregen, eerst 2D en dan langverwachte 3D... tot natuurlijk die kleine scheet van ons weer effkes koppig doet...
armpjes en handjes in de lucht, zodat het een eeuwigheid duurt om maar een glimp op te vangen van zijn gezichtje, en hij beslist om gezellig op die manier te blijven liggen...
Dus weeral gaan 3D beeld van de spruit... Mama en Papa moeten maar nog wat geduld oefenen. :)


Volgens mij was ie wel wat moe, want tot 2x toe was hij op de echo aan het 'gapen', grappig zicht wel, de papa maakte direct de vergelijking met een aapje. Bij deze, lieve spruit, als je de blog ooit leest, t'is niet de mama die dat zei!

In elk geval, deze 'gouden' zwangerschap is er een met ups and downs, zowel op lichamelijk als emotioneel vlak, maar weet, in augustus als je er bent, dat je de meeste gewilde baby ooit zal zijn. We kunnen eigenlijk al niet meer wachten tot je er bent.

maar eerst moet de papa wat verder doen aan de kamer, eerst verven tijdens de brugdag van OLH-hemelvaart, laminaat leggen en de kamer zelf monteren.

De lijst ligt ondertussen al en de babyborrel/doop is gepland op 10/10/10!
Nu nog de drukproefjes van je speciale geboortekaartje nog en het doopsuiker beslissen.

mocht het nog niet duidelijk zijn, WIJ ZIJN ER KLAAR VOOR!

mams en paps xxx

hide & seek

Zoals beloofd; even kort relaas van onze 3D/4D echo van vandaag.

Deze ochtend vol verwachtingen naar het verre Zoerle-Parwijs getrokken (fileloos met dank aan de paasvakantie).
We hadden een aantal weken geleden op het internet de leuke website van Piepeboe gevonden en hadden onszelf een pretecho geschonken. Voor de geinteresseerden:

Aangekomen en verrassing 1 gekregen, de vriendelijke Klara Verlinden was ons vergeten in te boeken, maar het was geen probleem om aansluitend direct aan de echo gaan liggen. Dus no worries, we zijn toch in congé deze week.

Eerst werd er een 2D/3D beeld gecreeërd (2D zoals bij de gyneocoloog, de gekende 'sterrenhemel' waarbij je de vormen van je kindje ziet), dit beeld werd omgezet naar een 3D en vervolgens naar 4D (animated beeld van babietje)
en dan maar hopen op een duidelijk beeld... nougabollen dus...

Ons pruts lag de hele tijd met arm nummer één tegen zijn hoofdje en met zijn handje van de andere arm te 'tutteren'... en jammer genoeg lag het hoofdje aan de verkeerde kant van de doppler. En voor de rest maar sjotten en bewegen :)
Ik had echt het 'Friends Rachel-gevoel van toen ze de eerste keer bij de gyn zat': 'ik herken daar helemaal niets op... alleen maar zo rare 'kronkels'...

Na 30 minuten wachten hebben we deze poging opgegeven maar toch een volgende afspraak gemaakt op 19 juni, tegen dan ben ik ver 31 weken en zou hij echt moeten steviger 'vastliggen' en minder beweeglijk zijn dan vandaag. Misschien zijn we iets te snel geweest, maar de site zei: ideaal tss de 20 en 30 weken...
Bij deze: voor wie in de toekomst een 3D/4D echo wil laten maken, misschien toch later in de zwangersschap als het een tip mag zijn.

In elk geval: deze ochtend ook de eerste mogelijke onthaalmoeke bezocht; vriendelijke en behulpzame dame, heeft op dit moment 7tal kindjes en heeft ervaring met zeer jonge babietjes. morgen nr. 2 en donderdag nr. 3. Ben eens benieuwd. Maar morgen eerst onze lijst gaan leggen. Lekker spannend!

Morgen meer!

Veerle x

halfweg

We zijn halverwege en babytje zit nog lekker vrij (voorlopig nog)
Traditioneel op 20 weken wordt er een medische echo uitgevoerd, die we dan ook kregen deze ochtend bij Dr. Gabriels.

Met de 20-weken echo wordt onderzoek gedaan naar lichamelijke afwijkingen bij een ongeboren kind. Bij deze echo wordt uitgebreid gekeken naar de ontwikkeling van de organen van het kind. Ook wordt gekeken of het ongeboren kind goed groeit en of er voldoende vruchtwater is.
Voorbeelden van afwijkingen die bij deze echo kunnen worden gezien:
• open ruggetje
• open schedel
• waterhoofd
• hartafwijkingen
• breuk of gat in het middenrif
• breuk of gat in de buikwand
• ontbreken of afwijken van de nieren
• ontbreken of afwijken van botten
• afwijkingen aan armen of benen

Na een mooi en uitgebreid onderzoek vertelde Dr. Gabriels dat alles in orde was.
Hij zit ook mooi op de groeicurve en als alles op deze manier verder kan/mag gaan mogen we in augustus een babietje van 3kg300 verwachten.

Fundushoogte op schema, BD van de mama 12/6, gewicht wel met 4 kg vermeerderd tov vorige maand...

Hij begint ook stillekes aan bewegingen te maken in de buik, eerder zachte plofjes en meestal voel ik die alleen maar als ik in 'rust' lig, dus s'avonds als ik naar bed ga.
Voor de papa in spé mag het een beetje sneller gaan; we hebben wel de doppler om de harttonen te beluisteren, maar niets gaat boven een interactie tss babie en papa in spé als hij hem begint te voelen. Nog effe geduld oefenen dus.

En dan nu, knopen doorhakken;
de kleuren van de kinderkamer kiezen (nee geen paars!!), volgende week zijn we in verlof en gaan we onze lijst leggen, op bezoek bij 3 potentiele onthaalmoekes, allez een vakantie in teken van de baby in spé :)
Met wat moeten we trouwens allemaal rekening houden als we zo'n eerste keer binnenstappen bij een mogelijke onthaalmoeder? Alle tips zijn welkom uiteraard!
maar liever nu op prospectie gaan nietwaar, dan wanneer ik binnen 8 weken begin te waggelen als een olifant (nu nog maar zoals een pinguin) :)

het begint nu allemaal zo realistisch te worden, moet al papieren aanvragen ivm kraamgeld en kinderbijslag.
jaja, de papieren toestanden moeten ook allemaal geregeld worden nietwaar. (it's part of the game) :)

in elk geval; op naar de volgende echo in mei (wordt een 3D in OLV Asse), laat dat buikje nu maar groeien (alleen buikje please) :) :) :)
maar volgende week eerst onze 'pret'echo in Westerlo, meer beeld en fotomateriaal komende maandag!

x
mama Vee en papa Jelle

tromgeroffel.... it is a...

BOY!!!

Het is een jongetje, een ventje, een manneke, een Huysmansje!
Wat een leuk gevoel, het geslacht weten van je toekomstig kindje.
Om het in de woorden van Dr. Gabriels te zeggen: 'Hij steekt het niet weg';
moet er wel bij zeggen dat de mama 'het uitsteeksel' weer niet gezien had en om uitleg moest vragen... :)

De papa in spé zijn geluk kon niet op, maar het maakte ons eigenlijk niet uit wat het zou worden,
maar stiekem is de papa in spé wel super super superblij, het geslacht Huysmans kan verdergezet worden.
En we blijven op onze roze wolk zitten. Nu kunnen we stillaan echt dingen gaan plannen en eens iets te kopen, heb tot nu toe eigenlijk altijd de boot wat afgehouden, maar toen ik deze ochtend alle 10 de vingers zag, de 10 teentjes, zelf de rugwervel, begon ik al te dromen van die komende warme zomerdag in augustus...

We hebben ook zwart op wit de bloedtest gezien mbt syndroom van down; uitslag was 1 op 10000 dus dat zat vrij goed.
voor de rest alleen maar positief nieuws; mijn steken van vorige week buiten beschouwing gelaten. T'buikje is aan het uitzetten en dat zal mijn zwak rugje wel weten.

16 weken zeg; 4 volle maanden zwanger! Op naar de volgende echo op 20 weken... en dan zitten we al halfweg!
ik geniet er nu ook wel meer van, niet meer misselijk, ziek of onpasselijk. En wat een geruststelling die doppler, daarmee kunnen we geregeld eens luisteren naar onzen Bryan zijn hartje (hihi, tot hij geboren wordt jongens, spreken we over den Bryan) :) Kwestie dat de mama haar mond weer niet voorbij praat.

We hebben ons een pretecho in 3D cadeau gedaan op 12 april, dan hebben we een weekje verlof om de eerste dingen te plannen. (geboortelijst enz) Eens benieuwd wat dat gaat geven, dus lieve blog-volgers, dan kan je Bryan in full colour aanschouwen en beginnen te wedden van wie hij trekken heeft?

Cijfertjes:
babytje is ongeveer 15 cm en weegt ongeveer 125gr

Last but not least, onze keuze voor moeke/opa en meter en peter hebben we ook gemaakt:
hier komen de gelukkigen:
Moeke Jo: Mama Veerle (Josianne Demaegd)
Opa: Papa Jelle (Walter Huysmans)

Meter: Zus Veerle = Leen De Wever
Peter: Peter Mannaert

ons ventje mag zich al in zijn pollekes wrijven, want beter moekes, opa's, meter en peter konden we ons niet inbeelden.

mama Vee en papa Jelle

lucky number 13

week 13! 2e trimester! :)
en we beginnen ons wat beter te voelen dan de voorbije maanden.

Gisteren wel klein alarm, de lekkere, smakelijke frietjes zijn niet meer...
Kan me niet voorstellen dat ik de komende 6 maand geen frietjes meer mag/kan eten.
Na geen americain, mozzarella, geitenkaasjes, allez, alle lekkere dingen en geneugden des leven te mogen eten, ook geen frietjes meer of wat... heel bizar, zelf het verteringsproces was niet ingetreden en ben pas 3uur na frietjes te eten misselijk geworden...
gggrrr...

Bon, mini-mensje is nu 9 cm en weegt 30 gram. Alles zou op dit moment aanwezig moeten zijn.
Er ontstaat niets nieuws meer, kijken al uit om het geslacht te weten te komen.

Update buik:
we hebben sinds een dag of 3 stekende pijn ter hoogte van het schaambeen en na even te bellen met de gyn, blijkt dat dit veroorzaakt wordt doordat de banden waar de baarmoeder mee vastzit aan het schaambod en de stuit blijkt uit te zetten.
Door de groei van je baarmoeder kunnen die banden overrekt raken wat dit nare gevoel geeft. Vooral als je moe bent kun je hier last van hebben. Het is volkomen onschuldig en een warm bad of even liggen met een warme kruik op de zere plek doet wonderen. Jipie! want de mama in spé was weer aan het stressen.

Update bloedonderzoek:
alles tiptop ok; toxo niet immuum, maar dat wisten we al;
risicoberekening mongolisme was minder dan 1 op 10.000.

De papa in spé luistert af en toe eens via de doppler naar het hartje,
na lang zoeken vinden we die wel, maar we moeten heel attent zijn om te luisteren.
(en 9/10 hoor ik het dan niet eens...)

So far So good & op naar week 14!

Veerle x

3 months and counting!

5,7 cm is zij of hij en niet blijven stilliggen hé, da zal ewa worden!
de echografie op zich was een belevenis, dus dat pakken ze ons niet meer af!
:) Eigenlijk een grappig zicht, zo'n klein 'dingske' dat daar ligt te bewegen, ik kan eigenlijk al niet wachten tot ik het 'echt' voel;
de zenuwen ondertussen zijn zo goed als de baas; maar toch, ik zal maar pas echt gerust zijn mid augustus.

Dr. Gabriels heeft vandaag ook de nekplooimeting uitgevoerd en het zag er goed uit!
De papa in spe wist zelfs meer dan de mama in spe; hij heeft de taak dan ook op zich genomen om de 'boekskes' te lezen.
De mama in spe zal zich wel bezighouden met andere dingen :)

We zagen de 2 voetjes, de armpjes, en heel even was het alsof ons wondertje aan het wuiven was; zalige beelden van intens genot! En dan nu, 4 weken zonder naar de gyne te gaan... aiaiai, zal de mama in spe dat wel overleven? :)
het is eigenlijk super geweest dat we zo kort na elkaar de echo's gezien hebben, ik denk dat er de komende 4 weken heeeel veeel zal veranderen aan ons kleine spruit!

Nog even inhouden met dingen te gaan kopen, alhoewel; voor de mama is het wel dringend nodig om een broek te gaan kopen; die rekkerkes houden dat niet lang meer uit!

Beetje geruster richting 4 maand!

Vee x

stresskonijn & emo-chick (en een beetje drama-queen)

Na 2 lange, misselijke en dramatische (mijn eigen fout; maak mijn eigen koppeke soms wat zot) weken eindelijk deze ochtend terug bij Dr. Gabriels langsgeweest; het is alvast zeer duidelijk, noch de mama in spe, noch ons mini-mensje heeft geduld. Als dat al één van de kenmerken zal zijn voor onze toekomstige spruit, dan zal de papa in spé ook zijn peren zien. :)

ons mini-mensje lag warempel met beide handjes in elkaar geplooid op de echo; toch niet aan het bidden zeker :) stel u voor, een vroom katholiek ventje of nonneke :)
2 armpjes zichtbaar: check
2 beentjes zichtbaar: check
2 mini mini mini voetjes: check
romp: check
gigantisch hoofd (blijkbaar is dat normaal), oogjes en neusje al herkenbaar: check

hij/zij is nu 4cm groot/klein, en zit 2 daagjes voor op de groeicurve (stel u voor nen basketter; mmm... voor den Okapi???, wss moeten we daar niet teveel op hopen, want de papa voorziet om 2x week naar Brugge te rijden om de 'klein' gaan af te zetten op de voetbal.

De papa in spé wou al polsen naar het geslacht, maar dat is toch nog zo'n 2 echo's verwijderd; begin april normaal; laat de weddenschappen al maar lopen!!!

Volgende week zijn we DEFINITIEF 3 maand zwanger!!!!! eindelijk, kan bijna niet meer wachten om de wijde wereld op de hoogte te brengen van ons geluk.
THERE'S A BUN IN THE OVEN!!! zal geblokletterd staan overal waar maar kan!

Maar eerst volgende week woensdag nekplooimeting, zal alvast het www induiken om wat info te vergaren.
Next week; more news & EINDELIJK die grens van 3 maand!

Vee x

Time flies by... maar nog niet snel genoeg

Gisteren zijn we voor de eerste keer op consultatie geweest bij Dr. Gabriels in Hekelgem, zij is gyneocologe in het OLV van ASSE, waar we wellicht toch zullen bevallen. onze klein mini-mensje was gisteren al 8 weken en 4 dagen, dus zeer goed op schema & al 2 cm groot/klein. :)
Als je goed kijkt, zie je al 2 armpjes en 2 beentjes, wat spannend toch allemaal;
de schrik zit/zat er toch wel nog in; maar het ging allemaal vrij relaxed.
Tegen de avond zijn we dan ook ons 'dossier' gaan afsluiten in Jette. Hopelijk hoef ik daar de komende dagen/maanden niet meer naartoe gaan.

So far so good allemaal; binnen 2 weekjes nog eens op controle, dan zitten we op de volle 10 weken, en laat het dan maar zeer snel Valentijn zijn... offe Oilsjt Carnaval voor de papa.

Tot binnen 2 weekjes voor een nieuwe snapshot!

x

we hebben het groot lot weer gewonnen!

Het is ondertussen alweer een tijdje geleden... en we zijn een nieuwe blog gestart;
We zijn ondertussen na onze 3e ICSI poging weer zwanger! Vandaag exact 7 weken en 3 dagen. En toch mag het allemaal wat sneller gaan... typisch ikke, geen geduld.
Vorige week woensdag zijn we naar de echo geweest en het ziet er goed uit, mooie duidelijke vruchtzak, en onze scrimpy was vorige week woensdag 8,6mm groot, nu ja, groot... :) hartje klopte 133 slagen per minuut.

Last van de typische zwangerschapsymptomen ook; misselijk, zure oprispingen, sinussen toe, braken, jeukende buik enz... we hebben duidelijk ons eetpatroon mogen wijzigen; tot 6x licht maaltijden per dag! Beginnen met ontbijt, en aandelen bij Parovita-crackers en de melkbrigade :)
Geuren: Duvel stinkt!!! laat dat duidelijk zijn :)

HCG en meer: korte relaas: 19/12 = 888, 24/12 = 5092, 31/12 = 24117, 6/1 = 46847,
ne mens zou van minder mottig rondlopen nietwaar.

So far so good;
ondertussen hebben we een afspraak kunnen versieren bij Dr. Gabriels in Hekelgem;
zij wordt onze gyneacologe (hoog aangeschreven door een goei vriendin van mij) in Asse (met praktijk in Hekelgem). Volgende week maandag 18/1 mag ze ons verwachten.
ik ben benieuwd naar het nieuwe portret!

Tot de volgende! ik sluit af met een leuke quote die ik eerder op de dag las:

Definitie van zwangerschap: gezelschap krijgen binnen je huid - M. SCARF