Mama en papa weten al een tijdje welke verjaardagstaart (cake) we laten maken door de taartenfee :) maar een bijpassend cadeautje hebben we nog niet gevonden. We hebben uiteindelijk nog 3 weken.
Een dikke week geleden (exact op Landers elfde maand) begon ons klein ventje letterlijk te euh... blaffen? als een zeehond. (wat doet een zeehond eigenlijk); Gezien kleine beer geen koorts maakte en ook nog stevig aan het eten en drinken was besloot ik toch even naar pediatrie te bellen om te vragen wat er toch aan de hand kon zijn. Speeddial 2 op mama's BlackBerry (gezien dr Franckx op verlof was, is dit wel een evenwaardig alternatief) en onmiddellijk contact met de dokter van dienst. Niet echt verwacht luidt de diagnose: valse kroep.
Yep, wederom aan de airosol (lang leve de restjes ventolin en atrovent) én kilo's love and tenderness.
Die vieze vuile geluiden waren snel weg; maar toch zit hij nog met een hoestje.
De elfde maand heeft ook topmomenten, kleine beer ontdekt alles, én daarmee bedoel ik ook alles!
Ondertussen ziet Lander er meer en meer uit als een peuter; bye bye babytje, wat het hem doet: alles... behalve tandjes :)
Lander vind het hilarisch als hij tandloos de papa in zijn buik 'bijt' én nog meer als hij mama's buik test op malsheid (mmm... toch nog té mals naar mijn goesting.... maar waar vind ik de tijd om te sporten) :)
Het valt ons op dat hij alles in zijn mond blijft steken. Niet zonder gevaar eigenlijk.
Hoeveel keer we moeten zeggen: Lander; stop met de TV te likken... grrrr.... Meestal volgt er een Time Out voor Lander; dit betekent; 1 minuut in zijn o-zo-gehate park zonder speelgoed.
Tussen de living en keuken kwam er een veiligheidshekje. Gezien het o-zo-gehate park geen oplossing meer bood tijdens het kokkerellen (groot protest), hebben we dit leuke alternatief geplaatst. Eigenlijk grappig als je hem dan bezig ziet; rechtstaand aan het hekje, grote blauwe ogen én smakgeluiden. Man, dat kind eet alles! Eten dat hij kan. T'is nu niet dat hij de 10kg al over is; dus geen zwaargewicht; maar we denken dat zijn stabiel gewicht te wijten is aan het energielevel en de 4 dikke kakapampers na bijna elke maaltijd. :) :)
Eerste woordje... lang gehoopt op mama... maar meer dan evenwaardig PAPA!
Met momenten zeer mooi dat het eruitkomt, soms dan weer een soort van verbastering :)
maar de 'm', dat lukt nog niet. :)
Vorige week zijn we naar de zoo van A'pen geweest.
Niet zozeer echt onder de indruk van de details, maar wel van de omgeving. Kleine piraat Lander heeft een kleine voorkeur voor visjes, of zou dit liggen aan het feit dat het aquarium zo'n mooie kleurtjes had.
Tevens een nieuw wapenfeit dat weekend: frietjes!
Men neme een frietje; men zuigt de petat eruit én knabbelt dan lekker op het goudgele omhulsel :)
Kruip- en sluiptochten
Lander is een volleerde kruiper, hij verplaatst zich waarheen hij wil; en het liefst naar plaatsen die onmogelijk Lander-proof te maken zijn. Stopcontacten; DVDrek, trap... Meneer trekt zich recht en boom, pats... Jammer genoeg valt hij dan wel eens neer.
Soms met huilconcerten tot gevolg. Tja, wanneer je mij wat verbiedt mama en papa, dan stop ik mijn activiteit, maar jammer genoeg ben ik dat verbod dan ook weer meteen vergeten... Dus dan doe ik door met mijn guitenstreek. Dat is niet stout mama en papa... Dat is nu héééél normaal voor mijn elfde maand. :)
Mijn speelgoed Top-3!
1. Ik heb een duwautootje. én ja hoor; dat onding rolt immers al weg voor ik goed en wel om mijn benen sta.
2. Mama's BlackBerry en papa's Iphone
3. Mijn collectie Bumba/Uki DVD's ... lekker hoor eenmaal in mijn mond
Ik denk dat we met recht en rede kunnen zeggen dat Lander geen baby meer is; maar een praktiserende peuter.
mama & papa
