mijn visie op het leven, 180° changement! t'is alsof er een aardbeving is geweest in de Diepestraat in Kobbegem. Plaatselijk weliswaar. ik ben nu Landers' mama, niet Veerle, maar Landers' mama. Pas op, begrijp me niet verkeerd, ik zit in de rol van mijn leven! Wat hou ik toch van mijn kleine man & grote man.
En hoe onbelangrijk al die dingen tegenwoordig zijn waar ik me in mijn 'vorig leven' (hihihi) zo vreselijk druk om heb gemaakt.ik vertegenwoordig nu de rustigheid zelve, analyseer eerst het probleem, bekijk de mogelijkheden en ga voor de meest efficiente oplossing :)
no more paniekvoetbal.
Het is dan ook lichtjaren geleden dat ik met Bryan Adams op volumeknop 37 door de kamer swingde, maar Landerman nu al een trauma doen oplopen, is ook geen optie.
Ik, ik ben gewoon in mijn element met ons ventje en er is voor alles een tijd. De tijd van het druk hebben met hem en samen op de mat spelen is NU, nu is de tijd gekomen van vertragen en alles op het niveau te doen van dit kleine wondertje. Niets is meer zoals het was en dat is goed, meer dan goed zelfs.
En gelukkig is er mijn BlackBerry, naast Lander en de papa mijn derde 'verslaving',
gelukkig heeft dat ding een 'mute' knop :) maar is tevens mijn link met de sociale buitenwereld.
Snel Uki op YouTube, mijn BlackBerry heeft een speed-knop!
But, enough about me...
About meat&vegetables
kleintje loves his vegetables!
Hij is gewoon verzot op zijn dagdagelijkse portie groenten en fruit,
vleesje, aardappeltjes, groentjes om 11u30, fruitpapje om 15u30, mooi op het ritme van onze kleine vent.
Als toetje een dikke pamper, die krijgen we er gratis bij. :)
Rollin', rollin', rollin'
sinds vorige week woensdag is het een gedraai van rug naar buik, en terug;
alles grijpen, alles ontdekken en uiteraard alles in de mond.
Lander begrijpt stilaan wat de zwaartekracht inhoud en dat is eigenlijk wel zeer grappig;
dan kan hij je zo aankijken vanuit zijn wipper en 20 cm lager ligt Uki of Bumbalu, 'allez, dat ligt beneden, hoe komt dat nu, waarom valt dit nu omlaag ipv naar boven'.
Onze kleine slimme professor. :)
Ondertussen zitten we aan de laatste pampers nr. 3, stillekesaan gaan we nr. 4.hoe oncomfortabel hij het ook vind om in de maxi-cosi te moeten zitten, één met zijn winterjas aan, mét zo'n hatelijk muts op zijn hoofd en dan nog eens ... squeeze... in die lompe maxi-cosi.
oh, Lander wil al groter zijn, daar ben ik van overtuigd, maar toch, laat hij toch maar nog even... héél even kleintjes zijn.
x
