The end of this blog means the beginning of a new one?

7 augustus, dat was mijn laatste bericht op deze blog. Ondertussen zijn we 17 oktober... 2 maand, 2 maand waar er zoveel is in gebeurd... Nooit zullen we weten of Lander een brusje zou kunnen hebben, want er is geen 'ons' meer. 15 jaar samen, een schat van een zoon, mooie toekomstplannen en pakken ladingen vol ambitie. En nu, een schat van een zoon die ik moet delen met een andere vrouw. Onbegrip... Moeilijk om je zoon te moeten afgeven na alles wat we meegemaakt hebben om dit wonderlijk geschenk te krijgen... Soms zeggen nul woorden meer dan 1000 woorden, het verdriet zit diep, héél diep. Geen afscheid, maar wel een vaarwel op deze blog. Het is goed geweest, ik heb nu tijd nodig om te rouwen... V.

De eerste verjaardag lonkt!

Nog 3 weken en kleine beer wordt 1 jaar; eventjes realiteit; 1 jaar... Wat is dat gevlogen...
Mama en papa weten al een tijdje welke verjaardagstaart (cake) we laten maken door de taartenfee :) maar een bijpassend cadeautje hebben we nog niet gevonden. We hebben uiteindelijk nog 3 weken.

Een dikke week geleden (exact op Landers elfde maand) begon ons klein ventje letterlijk te euh... blaffen? als een zeehond. (wat doet een zeehond eigenlijk); Gezien kleine beer geen koorts maakte en ook nog stevig aan het eten en drinken was besloot ik toch even naar pediatrie te bellen om te vragen wat er toch aan de hand kon zijn. Speeddial 2 op mama's BlackBerry (gezien dr Franckx op verlof was, is dit wel een evenwaardig alternatief) en onmiddellijk contact met de dokter van dienst. Niet echt verwacht luidt de diagnose: valse kroep.
Yep, wederom aan de airosol (lang leve de restjes ventolin en atrovent) én kilo's love and tenderness.
Die vieze vuile geluiden waren snel weg; maar toch zit hij nog met een hoestje.

De elfde maand heeft ook topmomenten, kleine beer ontdekt alles, én daarmee bedoel ik ook alles!
Ondertussen ziet Lander er meer en meer uit als een peuter; bye bye babytje, wat het hem doet: alles... behalve tandjes :)
Lander vind het hilarisch als hij tandloos de papa in zijn buik 'bijt' én nog meer als hij mama's buik test op malsheid (mmm... toch nog té mals naar mijn goesting.... maar waar vind ik de tijd om te sporten) :)

Het valt ons op dat hij alles in zijn mond blijft steken. Niet zonder gevaar eigenlijk.
Hoeveel keer we moeten zeggen: Lander; stop met de TV te likken... grrrr.... Meestal volgt er een Time Out voor Lander; dit betekent; 1 minuut in zijn o-zo-gehate park zonder speelgoed.
Tussen de living en keuken kwam er een veiligheidshekje. Gezien het o-zo-gehate park geen oplossing meer bood tijdens het kokkerellen (groot protest), hebben we dit leuke alternatief geplaatst. Eigenlijk grappig als je hem dan bezig ziet; rechtstaand aan het hekje, grote blauwe ogen én smakgeluiden. Man, dat kind eet alles! Eten dat hij kan. T'is nu niet dat hij de 10kg al over is; dus geen zwaargewicht; maar we denken dat zijn stabiel gewicht te wijten is aan het energielevel en de 4 dikke kakapampers na bijna elke maaltijd. :) :)



Eerste woordje... lang gehoopt op mama... maar meer dan evenwaardig PAPA!
Met momenten zeer mooi dat het eruitkomt, soms dan weer een soort van verbastering :)
maar de 'm', dat lukt nog niet. :)

Vorige week zijn we naar de zoo van A'pen geweest.
Niet zozeer echt onder de indruk van de details, maar wel van de omgeving. Kleine piraat Lander heeft een kleine voorkeur voor visjes, of zou dit liggen aan het feit dat het aquarium zo'n mooie kleurtjes had.
Tevens een nieuw wapenfeit dat weekend: frietjes!
Men neme een frietje; men zuigt de petat eruit én knabbelt dan lekker op het goudgele omhulsel :)



Kruip- en sluiptochten
Lander is een volleerde kruiper, hij verplaatst zich waarheen hij wil; en het liefst naar plaatsen die onmogelijk Lander-proof te maken zijn. Stopcontacten; DVDrek, trap... Meneer trekt zich recht en boom, pats... Jammer genoeg valt hij dan wel eens neer.
Soms met huilconcerten tot gevolg. Tja, wanneer je mij wat verbiedt mama en papa, dan stop ik mijn activiteit, maar jammer genoeg ben ik dat verbod dan ook weer meteen vergeten... Dus dan doe ik door met mijn guitenstreek. Dat is niet stout mama en papa... Dat is nu héééél normaal voor mijn elfde maand. :)



Mijn speelgoed Top-3!
1. Ik heb een duwautootje. én ja hoor; dat onding rolt immers al weg voor ik goed en wel om mijn benen sta.
2. Mama's BlackBerry en papa's Iphone
3. Mijn collectie Bumba/Uki DVD's ... lekker hoor eenmaal in mijn mond

Ik denk dat we met recht en rede kunnen zeggen dat Lander geen baby meer is; maar een praktiserende peuter.

mama & papa

a little cute cookie-monster (but one with an attitude)

Lander beer.
Lander de kleine, ondeugende, maar o zo lieve knuffelbeer.
Lander de charmeur.
Lander de 'ik draai hier eens alle verpleegsters rond mijn pinkje', kleine Don Juan.
kleine petat weet verdomd goed wat hij wil,
en nog meer wat hij niet wil.



A little (adorable) monster with a big attitude.

En plots,
Lander ziek.
Lander's mooie én zalige lach ... weg.
in de plaats kwamen huilbuien en 'ik wil niets meer eten' momenten...
de anders snelle happen maakten plaats voor eindeloze discussies en probeersels om hem toch maar iets te voederen,
allereerst was ik blij met de helft, nadien de onmacht als hij 20 ml dronk van zijn pap van 250 ml...
Er scheelde iets... er zat een vies beestje...



Poging 1, 2, 3, 4 ...
3 daagjes ziekenhuis, oorontsteking, soortgelijk RSV-virus én beestjes in urine...
die urinetest bleef een probleem, poging 1 tem 4 mislukten en we zaten alweer een week verder.
poging 5 lukte uiteindelijk met een sonde, not nice to see someone doing that... brrrr...
uitslag: virus/infectie en nog meer testen en een extra week ziekenhuis...
bloed bleek ok
nieren na de scan ook
infectie op de urinewegen conclussie.
dus antibiotica en lots of love <3

Slepen, kruipen, rechttrekken en de wet van Murphy
Ondertussen zijn we juli; klein beer is verlost van de vieze beestjes in zijn urine en krijgt dagelijks een pilletje in zijn melk om het virus te bestrijden.
Elke dag is een belevenis; eerst para-commandostijl slepen en sinds gisteren KRUIPEN!!! Wat een plezier om te zien dat Ukiman de wereld (en daarbij ook alle dingen die hij NIET mag pakken) aan het ontdekken is.
De rust was al een beetje over; maar nu is het geheel gedaan!
Dit weekend barricades opzetten; producten in hogere kasten plaatsen, stopcontacten afsluiten; enz...
Lang gewacht, maar nu moeten we alles wel LANDERPROOF maken :)



FOOOOOOOOOODDD!!
oh, wat zijn we die melkjes s'ochtends en s'avonds beu; veeeeel liever een boterham met choco, kiri-kaas of aardbei-confituur!
Lander heeft zijn eigen persoonlijkheid én voorkeuren.
Eigen aan zijn leeftijd is dat er toch wel wat verschilllen komen in temperament. De ene moment speelt hij braaf met de auto's en blokken, het andere moment wordt hij omgetoverd tot een driftkikker, die na tien minuten alweer met iets anders bezig is.
Beetje kieskeurig of toch niet... Lander heeft precies ALTIJD honger; hij kan ineens geen genoeg kan krijgen van zijn hapjes en zit altijd op eten te azen.



AANDACHT MAMA!!!
Lander leert nu ook dat hij met zijn stem aandacht kan trekken. Niet met praten, maar met schreeuwen, het liefst zo hard mogelijk. Hij doet het soms echt om de aandacht, niet eens omdat hij iets wil of pijn heeft. Echt grappig; vroeger moest je er iets uitsleuren, nu staat zijn tutter geen 2 seconden stil.

Bath-time!
Omdat het niet altijd mogelijk is om zondags te gaan zwemmen is watergewenning er niet echt van gekomen;
maar we halen de schade in september wel in, in Kos. Ondertussen heeft Lander het grote bad voor hem alleen!
water over zijn hoofdje, geen probleem mama; laat mij maar spelen met mijn eendjes en boot, maar oh wee als je er mij uithaald (ik mag toch een beetje rimpels hebben hé mama?) dan heeft heel de buurt het gehoord :)

Tandjes? Que? Waar? euh????
Moet ik mij zorgen beginnen te maken omdat er nog geen tandjes zijn?
Beer is toch bijna 1 jaar... Waar blijven die tanden?
Kan je dat stimuleren? (alles al geprobeerd, bijtringen enz...)
Mama zou graag hebben dat er op je 1 jaar toch 1 tandje staat? pretty please?

kus,
je mams
xxx

Zijne Majesteit de Baby

Grote blauwe kijkers en een glimlach verschijnt op het gezichtje van onze baby prins als hij een bekend gezicht in het vizier krijgt; alsook even snel het verdwijnen van zijn koninklijke cuteness-glimlach als er een vreemd gezicht hallo komt zeggen.
Mama koningin en Papa koning kunnen dan even niet meer een lachje op zijn gezichtje toveren. Oh help, waar ligt dat toverlapje of Uki het magische diertje?
Soms, dan snapt baby prins er totaal niets van, allemaal nieuwe gezichten en andere vormen. Een maand of 4 geleden was alles rond en nu heeft die ene oorbellen aan, of een langere neus, of zelfs... help... zo ronde glazen voor de ogen. Jaja mama koningin, ik krijg interesse voor de wereld om me heen, en je hebt nu eenmaal een zeer nieuwsgierig aagje op de wereld gezet!



Kleine beer Lander doet het zeer goed; zonder naar al die dwaze tabelletjes van K&G te zien volg ik het ritme van onze boy.
Sinds zijn eetpatroon is aangepast naar 8u melk - 12u groenten/aardappel/vlees - 16u30 fruitpap - 20u melk is Lander minder verzadigd dan zo'n 2 maand geleden; naar hartelust drinkt hij dagelijks zijn portie spa blauw uit en af en toe krijgt hij een Blendina-koek, een petit gervais of een chocopudding toegestopt.



Mobiliteit en kattenwasjes
Frustratie alom, zoonlief rolt voor de zoveelste keer van buik naar rug en terug, gezwind liggend op zijn buik zwiert hij zoals een acrobaat zijn hoofd in zijn nek, maar zijn poep in de hoogte gooien... dat is er nu nog net niet bij... Neenee, onze Lander zal verbaal wat sterker zijn dan zijn knietjes te gebruiken. De DADA's vertellen hun eigen verhaal, is het niet in de namiddag rond 17u, dan maar s'ochtends rond 6u. En vertellen maar Lander, voor mama en papa is dit mijlpaal nummer zoveel. Laat die mama en papa maar komen.
Wat is het leven mooi als je maar 5 minuten moet stressen in de badkamer; kleine bij Lander heeft een soort van Atopisch Eczeem; niets erg, maar zijn huidje is wat droog; met onmiddelijke ingang wassen we kleine bij maar 2x per week in het grote bad en de rest zijn het kattenwasjes. Lekker handig voor de mama, want dat is toch wel weer wat tijd uitgespaard.

Het valt absoluut niet te ontkennen dat beginnende tandjes (mmm... dit zeg ik nu al maanden) vermoeiend zijn.
Kleine beer steekt alles -maar dan ook alles- in zijn mond. Hoeveel keer dat ik 'neen, Lander' gezegd heb de laatste weken; ontelbaar; loont het de moeite... not... maar bon, alle begin is moeilijk nietwaar. Mocht die leukerd van een tand er nu eens effectief doorkomen, tzou al de helft van de frustratie weghalen :).

Lander & zijn held

Dit is hem; Uki, Lander zijn TV-held, waarschijnlijk pedagogisch langs geen kanten aanvaardbaar, maar zeer handig wanneer hij aan de airosol moet of het eten net nog niet afgekoeld is. Samen met zijn vriendjes konijn, egel, schildpad en eend beleefd Uki de leukste momenten; en Lander natuurlijk mee met hun. Gibberen, een brede glimlach; UKI op TV en Lander tevree :)

Moet er nog zand zijn?
LOL... the boy loves zand, geen woorden maar beelden.


Moederdag
Even bij stilstaan; niet dat het zal vergeten worden; maar toch al die jaren dat ik nog geen mama was en door alle omslachtige probeersels en hormonenkuren mij moest wringen, wil ik zeker eens stilstaan bij alle vrouwen die mama willen worden maar door klinische, emotionele of andere redenen het niet kunnen zijn. Respect voor alle vrouwen die zich laten behandelen, keer na keer, en telkens een negatieve uitslag krijgen; ZIJ zijn het die voor mij de grootste heldinnen zijn; deze straffe madammen verdienen ook een schouderklopje; dus waarom niet van moederdag een algemene vrouwendag van maken.

Tot blogs,
Vee x

BlackBerry-mama

Landerman is bijna (nog een weekje) 6 maand en ik kan met recht en reden zeggen dat niets meer is zoals het anderhalf jaar geleden was. Nooit last gehad van korte termijngeheugen, nu is het alsof 'my brain' een zeef is, mijn mooie dikke haren... slusss..., buikspieren? wadde? C'est quoi? Heb me 3 weken geleden op short-ski met de madammen naar beneden moeten laten glijden.
mijn visie op het leven, 180° changement! t'is alsof er een aardbeving is geweest in de Diepestraat in Kobbegem. Plaatselijk weliswaar. ik ben nu Landers' mama, niet Veerle, maar Landers' mama. Pas op, begrijp me niet verkeerd, ik zit in de rol van mijn leven! Wat hou ik toch van mijn kleine man & grote man.

En hoe onbelangrijk al die dingen tegenwoordig zijn waar ik me in mijn 'vorig leven' (hihihi) zo vreselijk druk om heb gemaakt.
ik vertegenwoordig nu de rustigheid zelve, analyseer eerst het probleem, bekijk de mogelijkheden en ga voor de meest efficiente oplossing :)
no more paniekvoetbal.

Het is dan ook lichtjaren geleden dat ik met Bryan Adams op volumeknop 37 door de kamer swingde, maar Landerman nu al een trauma doen oplopen, is ook geen optie.
Ik, ik ben gewoon in mijn element met ons ventje en er is voor alles een tijd. De tijd van het druk hebben met hem en samen op de mat spelen is NU, nu is de tijd gekomen van vertragen en alles op het niveau te doen van dit kleine wondertje. Niets is meer zoals het was en dat is goed, meer dan goed zelfs.



En gelukkig is er mijn BlackBerry, naast Lander en de papa mijn derde 'verslaving',
gelukkig heeft dat ding een 'mute' knop :) maar is tevens mijn link met de sociale buitenwereld.
Snel Uki op YouTube, mijn BlackBerry heeft een speed-knop!

But, enough about me...

About meat&vegetables

kleintje loves his vegetables!
Hij is gewoon verzot op zijn dagdagelijkse portie groenten en fruit,
vleesje, aardappeltjes, groentjes om 11u30, fruitpapje om 15u30, mooi op het ritme van onze kleine vent.
Als toetje een dikke pamper, die krijgen we er gratis bij. :)


Rollin', rollin', rollin'

sinds vorige week woensdag is het een gedraai van rug naar buik, en terug;
alles grijpen, alles ontdekken en uiteraard alles in de mond.
Lander begrijpt stilaan wat de zwaartekracht inhoud en dat is eigenlijk wel zeer grappig;
dan kan hij je zo aankijken vanuit zijn wipper en 20 cm lager ligt Uki of Bumbalu, 'allez, dat ligt beneden, hoe komt dat nu, waarom valt dit nu omlaag ipv naar boven'.
Onze kleine slimme professor. :)

Ondertussen zitten we aan de laatste pampers nr. 3, stillekesaan gaan we nr. 4.
hoe oncomfortabel hij het ook vind om in de maxi-cosi te moeten zitten, één met zijn winterjas aan, mét zo'n hatelijk muts op zijn hoofd en dan nog eens ... squeeze... in die lompe maxi-cosi.
oh, Lander wil al groter zijn, daar ben ik van overtuigd, maar toch, laat hij toch maar nog even... héél even kleintjes zijn.

x

Saga van de groenten- én fruitpap

Allereerst onze beste wensen voor 2011!



Het jaar was nog niet goed begonnen en we lazen al veel hoopvolle berichtjes op verschillende sociale media sites dat er in 2011 vriendjes en vriendinnetjes van Lander geboren gaan worden. Bij deze wensen we alle zwangere mama's in spe een super zwangerschap toe!

In elk geval, 2010 was een jaar met serieuze ups & downs, maar voor ons zal 2010 voor altijd de boeken ingaan als het jaar waarin onze wonderboy op een zeer keizerlijke en elegante manier ter wereld is gekomen :)

Maar bon, back to reality, zoals beloofd ging ik onze site op regelmatige basis updaten en eigenlijk is het vrij druk geweest de laatste weken. Lander heeft het verkoudheidsvirus RSV gehad en is sinds gisteren eindelijk af de airosol.
Zielig te horen als zo een klein ventje zonder stemmeke zit, en maar piepen, de duts... maar met de juiste medicatie in de airosol is het dus nu wel zo goed als over (hout vasthouden als hij weer volgende week naar de onthaalmoeder gaat...)



Deze ochtend op uitgesteld (wegens RSV) doktersbezoek geweest bij Dr. Franckx, ook al is hij morgen 19 weken, Lander moest zijn uitgestelde vaccinaties (16 weken) nog krijgen (Hexavalent, Pneumokokken en Rota), 1 vies suikergoedje en 2 spuitjes later lag Lander alweer te lachen naar mama en papa. Gezien Lander niet echt snel koorts maakt hoefde ik me deze avond geen zorgen te maken dat hij zijn slaap ging laten. Hij ronkt alweer zalig verder door.

We hebben ook weer nieuwe cijfertjes gekregen:
gewicht: 7kg190
lengte: 64 cm
hoofdomtrek: 43 cm
Landertje begint serieus groot en omvangrijk te worden, maatje 62 is al 'temps passée'...

Yammiiieee Groentenpap & fruitpap!

Landers menu deze week:
maa & di: rode bietjes met appeltjes en aardappelen
woe: witloof met peertjes en aardappelen
do: wortelpuree & maaltijd later: appel/banaan/sinaas fruitpap
vrijdag: bloemkool & kiwi fruitpap





mmm... vitamientjes are comming' up!
Het moet dus niet gezegd worden dat onze kleine vriend verzot is op groentjes en fruit,
geniet er maar lekker van kleine schat en hopelijk lust je al deze rare groentjes en fruit nog binnen een jaar, hopelijk lijkt je in de verste verte niet op het eetgedrag van je mama, want uit verhalen van moeke Jo mocht ik verstaan dat ik niets mocht toen ik 1 jaar was...


Kos
We kijken al uit naar zaterdag 3/9, dan ga je voor de eerste keer de vlieger nemen met mama en papa,
op zomervakantie naar Kos, deze keer zijn we er vroeg bij, of hoe ons leven veranderen kan; vroeger boekten we vaak maar één week voor we vertrokken een super last minute, maar met jou erbij plannen we liever toch wel even op voorhand.
en terecht, we gaan naar een prachthotel in Griekenland... Kalimero lieve schat, maar niet te vroeg daar Kalimero'en hé :)

Till next blog!

mama x

Goede voornemens voor 2011

Mijn goede voornemens voor 2011 starten al in 2010, hoe sneller dat je aan iets begint hoe beter :)
Bon, mijn goed voornemen is dus dat ik de blog geen 3 maand meer ga laten liggen en dat ik op tijd en stond enkele 'evoluties' zal posten van Landerman.

Even terug in de tijd met enkele momenten:
10/10/10: party-time, Lander's doop, om kort en bondig te zijn, een superleuke dag met al onze familie & vrienden die niet snel vergeten zal worden!


09/11/2010: Eerste maal bij de onthaalmoekes Christine & Marie-Louise (oma wis)
t'was eerder de mama die de meeste problemen had om Lander achter te laten; maar al bij al geniet hij enorm van de aandacht die hij krijgt van zijn 2 onthaalmoekes. Mama is ook gestart op haar nieuwe job. Wanneer ik Lander s'avonds om de week ga oppikken bij de onthaalmoekes hoor ik alleen maar superlatieven uit de mond van Christine & M-L. deze dames weten hoe ze hem moeten aanpakken, hij is lief, schattig én lacht zoooo mooi, al wat een mama maar wensen kan natuurlijk. Op enkele puntjes na in het begin (vrij koude kamer waar hij in sliep) komt alles nu op zijn pootjes terecht. Hij heeft ondertussen al 2 vriendinnetjes gemaakt, Yara en Annabelle, 2 poppemiekes pur sang. Dat beloofd als onze blonde god zijn tandjes binnenkort zal krijgen :)

27/11/2010: eerste keer fruitpap, humor natuurlijk, meer naast de mond dan in de mond. Dan maar een flesje melk hé mama,
maar de aanhouder wint, ondertussen eet Lander zonder problemen (op de meeste dagen) zijn fruitpap volledig op!
Flinke man!



Ondertussen hebben we al goed door dat Lander niet op dezelfde manier weent voor honger, slaap, aandacht, kaka enz.
sinds deze ochtend zit daar een echt weenmoment bij: onze man heeft zoveel last van zijn keeltje door die monster-slijmpjes.
Al 4 weken non-stop zit hij met een dikke valling; reeds 2x bij de dokter geweest en de laatste 10 dagen zelf antibiotica gekregen, niet doet iets uit, met tegenzin hangt hij s'ochtends en s'avonds aan de airosol, en telkens breekt mijn moederhartje als hij het aan het uitschreeuwen is van de pijn.

Hamstertje
Lander begint meer en meer de allures te krijgen van een klein hamstertje,
daarmee doel ik natuurlijk op zijn schattige, knijpgrage kaakjes (oh, wat gaat hij mij haten als hij dit ooit leest).
14/12/2010 moesten we op 'controle' gaan in het UZ brussel op de dienst Genetica, om te testen of alles goed gaat en er geen afwijkingen zijn; er was een japans journalistje aanwezig die vroeg of ze foto's mocht maken van het gesprek en misschien wordt dit gepubliceerd in de japanese gazet (hihi, lander bekend tot in het verre oosten) :)
soit, hij werd daar nog eens gewogen en gemeten & zowel papa Jelle als mama Vee vielen ver van hun stoel: bijna 7 kilo (ventje was op 14/12; 15 weken)!!! Dat zijn dus die extra kilo's die we altijd extra meezeulen :)



Lekkere handjes
ontelbare keren haal ik dat vuistje uit zijn mond, tot grote ergernis van Lander die denkt dat we een spelletje aan het spelen zijn. Zijn vingertjes zijn leuk om op te knabbelen en te sabbelen, dus doet hij dat dan uiteindelijk ook met zijn volledige vuist...
andere leuke motorische activiteiten van de maand; zijn nekspieren trainen, alles heeft hij gezien en gehoord ons nieuwschierig aagje :) Leuk te zien natuurlijk als je van de trap komt die glimlach al op je wacht dat hij het gehoord heeft dat je onderweg bent.

prettige kerst iedereen x